اندر احوالات مها خانوم

     مها خانوم ما چند روزيه كه غذا خوردن رو شروع كرده و كاملا هم با اشتها همه چي رو هاااامممم ميكنه البته بشرط اينكه رقيق نباشه. از فرني گرفته تا حريره بادوم و سوپ همه چي بايد غليظ باشه تا خانوم خوشگل ما بخورهو ازش لذت ببره.

     از وقتي با هم ميريم سر كار خيلي خسته ميشه و راحت تر ميخوابه، البته بيداري نصفه شب همچنان به قوت خودش باقيه و غذا خوردن هم نتونسته از تعداد دفعات بيدارشدنش كم كنه. تقريبا هر يك ساعت يك بار بيدار ميشه و شير ميخواد و قبل از اينكه كاملا سير بشه پلك هاش سنگين ميشه و خوابش عميق و دوباره يك ساعت بعد... .

     چند روز پيش برا اولين بار زانوهاشو از روي زمين بلند كرد و خودش رو به سمت جلو كشوند هر چند نتيجه اش عكس اون چيزي بود كه انتظار داشت و ما منتظرش بوديم. به جاي جلو آمدن عقب ميره و قتي حسابي از وسايل بازيش دور ميشه كلافه ميشه، نق ميزنه و سعي ميكنه با دور زدن خودشو به وسايلش نزديك كنه. دخترم بايت همين جابجايي عكس از باباييش يه هاپوي صورتي خوشگل كادو گرفت. هر چند منم به عنوان مامان ني ني بي نصيب نموندم و كادو خودم رو گرفتم. وقتي هم زيادي خسته ميشه دستشو ميذاره زير سرش و همونجوري رو زمين دراز ميكشه آروم و بي صدا. وايييييي كه عاشق اين حالتشم حيف كه تا ميام عكس بگيرم متوجه ميشه و سرش رو بلند ميكنه.

     هميشه برا خوابوندنش بايد يه عالمه راه ميرفتم و لالايي ميخوندم اونم فقط لالايي هايي كه خودم تو دوره ي بارداري براش سروده ام. اما الان دو روزه كه برا خواب شب و عصرش ميخوابه تو تخت و ميخواد نوازشش كنم و "پروانه ي رنگ رنگ زيبا" براش بخونم. همون آهنگ هايي كه تو دوره ي بارداري بارها و بارها گوش ميكردم. انگار اين آهنگ ها و ملودي ها كاملا به گوشش آشناست و با شنيدنشون به آرامش ميرسه.

   
     موهاش هم داره دوباره بلند ميشه و خدا رو شكر يه گيره مو پيدا كردم كه توي موهاش مي مونه. اين بار هر كاري كنه ديگه دست به موهاش نمي زنم و محاله كوتاه كنم. هنوز عذاب وجدان سري قبل دست از سرم بر نداشته.

     راستي يك هفته است كه كاملا و بدون كمك ميشينه و خيلي هم از اين كار لذت مي بره.

اينم خانوم گل ما، سر كلاس، مشغول خوردن جوجه اردك حمامش كه عاشقشه و هر جا مي ره بايد با خودش ببره